Huśtawka - książka o emocjach.

22:01

Huśtawka - to słowo określające wszystkim znaną atrakcję z placu zabaw, może też kojarzyć się z huśtawką nastrojów i przeżyć. Takie dwuwarstwowe znaczenie ma też ta książka.

Pi to niedźwiedź, który całymi dniami siedzi na huśtawce w nadziei, że ktoś do niego dołączy i będą mogli się razem pohuśtać. Jednak mimo wytrwałego oczekiwania nikt się nie zjawia. Pewnego dnia w huśtawkę uderza drzewo i wybija Pi daleko w powietrze. Tak rozpoczyna się wędrówka Pi w poszukiwaniu towarzysza do zabawy. W tej drodze poznaje osoby, które budzą w nim różne emocje. Pi doznaje poczucia bezpieczeństwa i zagrożenia, złość i radość, ciekawość, zawód, tęsknotę, fascynację oraz przyjaźń. Swoje spostrzeżenia zapisuje w notesie. Każda z napotkanych osób, w szczególności drugi napotkany niedźwiedź, pozostawia w Pi swój ślad.
 Wątek prowadzenia przez głównego bohatera dziennika zachęca do zapisywania własnych refleksji z minionego dnia.

Timo Parvel pod płaszczykiem niepozornej zabawy ukazał wiele emocji towarzyszących nie tylko dziecku. Na podstawie tej książki można porozmawiać ze starszą pociechą o wielu emocjach, które każdy może odczuwać, o tym dlaczego ludzie zakładają maski i dlaczego nie wszystko jest takie jak na początku się wydaje. Autor prostym językiem mówi o trudnych i ważnych dla dzieci sprawach. Ilustracje Virpi Talvitie mnie nie zachwyciły, z wyjątkiem mewkoryba siedzącego na krześle i wpatrującego się w niebo. Ciekawym zabiegiem było wklejenie kartki w kratkę z zapiskami Pi. Muszę też uprzedzić, że natkniecie się tutaj na kłótnię niedźwiedzi, które bez zahamowań wyzywają się od głupków. Warto aby rodzic najpierw sam przeczytał ten fragment i zastanowił się czy dziecko jest gotowe aby dobrze go zrozumieć nie wyrywając z kontekstu. ,,Huśtawka" to lektura raczej dla dzieci powyżej szóstego roku życia, do czytania i omawiania z rodzicami.
Książka recenzowana dzięki uprzejmości wydawnictwa Ene due rabe.

Może spodoba Ci się również

0 komentarze

Facebook

Instagram